Sierpień 3 / August 3

Stary dom, akryl na papierze / An old house, acrilic on paper

3.

       ,,W jednym z tych domków, otoczonym sztachetami brązowej barwy, tonącym w bujnej zieleni ogródka, mieszkała ciotka Agata. Wchodząc do niej, mijaliśmy w ogrodzie kolorowe szklane kule, tkwiące na tyczkach, różowe, zielone i fioletowe, w których zaklęte były całe świetlane i jasne światy, jak te idealne i szczęśliwe obrazy zamknięte w niedościgłej doskonałości baniek mydlanych.
       W półciemnej sieni ze starymi oleodrukami, pożartymi przez pleśń i oślepłymi od starości, odnajdowaliśmy znany nam zapach. W tej zaufanej starej woni mieściło się w dziwnie prostej syntezie życie tych ludzi, alembik rasy, gatunek krwi i sekret ich losu, zawarty niedostrzegalnie w codziennym mijaniu ich własnego, odrębnego czasu. Stare, mądre drzwi, których ciemne westchnienia wpuszczały i wypuszczały tych ludzi, milczący świadkowie wchodzenia i wychodzenia matki, córek i synów - otworzyły się bezgłośnie jak odrzwia szafy i weszliśmy w ich życie. Siedzieli jakby w cieniu swego losu i nie bronili się - w pierwszych niezręcznych gestach wydali nam swoją tajemnicę. Czyż nie byliśmy krwią i losem spokrewnieni z nimi? (...)"


3.

       "In one of those cottages, surrounded by brown railings and submerged in the lush green of its garden, lived Aunt Agatha. Coming through the garden to visit her, we passed numerous coloured glass balls stuck on flimsy poles. In these pink, green and violet balls were enclosed bright shining worlds like the ideally happy pictures contained in the peerless perfection of soap bubbles.
       In the gloom of the hall, with its old lithographs, rotten with mildew and blind with age, we rediscovered a well-known smell. In that old familiar smell was contained a marvellously simple synthesis of the life of those people, the distillation of their race, the quality of their blood and the secret of their fate, imperceptibly mixed day by day with the passage of their own, private, time. The old, wise door, the silent witness of the entries and exits of mother, daughters, sons, whose dark sighs accompanied the comings and goings of those people, now opened noiselessly like the door of a wardrobe and we stepped into their life. They were sitting as if in the shadow of their own destiny and did not fight against it; with their first, clumsy gestures they revealed their secret to us. Besides, were we not related to them by blood and by fate? (...)"

Bruno Schulz, Sklepy cynamonowe (Sierpień 3.)

Bruno Schulz, Cinnamon Shops (August 3.)

Translated by Celina Wieniewska